Yav Başlık Bulamadım Bi' Yardım Edin?

Konu: Yav Başlık Bulamadım Bi' Yardım Edin? Çarş. Tem. 30, 2008 2:08 pm

Pendroz Tryner'ın canı sıkılmıştı. Ama
canını sıkan ne derslerdi, ne de başka birşey. Boş boş durmaktan canı
sıkılmıştı. Dolaşacak, konuşacak kimse yoktu.

*Acaba, daha çok derse mi girsem?*
*Eeeh o kadar dersle neden uğraşayım ki?*
*Bu halin daha mı güzel?*
*Öff*
Aklında bu tip düşünceler dönüyordu.
Yeri
inceliyordu. Çimler özenle yerleştirilmiş gibi güzeldi. En ufak bir
sarılık yoktu. Heryer yemyeşil, insana huzur veren bir haldeydi.

Etrafına
baktığında herkesin arkadaş grubu olarak dolaştığını gördü. Kendisi
gibi yalnız birini ararken, üç kişi gördü. Biri heyecanından yüzü al al
olmuş yeni müdür, Müdür Johnson'du.İkincisi geçen iksir dersine
sinirleri alt-üst olmuş halde gelen Roxanne'di. Ancak Roxanne konuşmak
için epey uzaktaydı.Diğeri ise Evil Loraine'dı.
Loraine'nin, siyah uzun saçları, mavi gözleri vardı. Bir an için etkilendi O'ndan Pendi.

*Lanet olsun, mavi göz takıntımdan nefret ediyorum.* dedi.
EvilLoraine sakin bir şekilde yürüyordu.Ta ki ortalama büyüklükteki bir taşa takılana kadar. Pendroz kalkması için ona yardım etmeye gitti.

*Ah, aynısı bana olsaydı yardım etmek yerine kahkayı patlatacağından eminim. Seni Slytherinli...* diye düşündü. Her zamanki gibi duygularını belli etmedi.
Kız ayağa kalktığında
*Merhaba, ben Pendroz* gibi klasik bir cümleyle tanışma faslına daldı.
*Öff, çok sert girdim* diye düşündü. Ama cümle ağzından çıkmıştı...

Lory bugün yaşadıklarından sonra pek de iyi sayılmazdı.Bir anlam vermedği kabusların son bulmaya hiç mi hiç niyeti yoktu.Ne oluyordu anladığı da yoktu aslında...Belki de yalnızlıktı onu bu hale getiren.Aklındaki karamsar dşünceleri

"Neden bu kadar yalnızım
Neden kimsem yok
Ben ve kabuslarım hep mi yalnız kalıcaz"

Biraz bu düşüncelerin arasında kaybolduktan sonra aklına bir fikir gelmişti.Sabah göl kenarında bir arkadaşım vardı.Şimdi gidersem neden olmasın.Belki biriyle tanışırım.Bu fikirden yola çıkarak göl kenarına gitmişti.Gerçekten güzel bir sahneydi karşısındaki...Sabahkinden de güzeldi.Masmavi gökyüzü , yemeyeşil yerler ,yeşille mavi arasındaki göl,kuşlar,böcekler kısacası Lory'i rahataltrmaya yetecek herşey vardı burada.Tabi her şey mükemmel değildi.Bir eksiklik vardı.Arkadaşşşş...

Lory'nin tgözlerinden yaş gelmeye başlamıştı.Öylece ilerliyordu ki birden taşa takılıp kendini yerde bulmuştu.Ağlamanın verdiği sinirle ağzından bir kaç söz çıkmıştı.

-Ahh nalet olası taş ne işi var burda herkese rezil oldum .

Kafasını yerden kaldırmasıyla birinin ona yardım ettiğini farkına varmıştı.Karşısındaki Rawenclavlı bir öğrenciydi.Aslında düşütüğüne sevinmişti bile...Belki arkadaş kaznmıştı.Karşısındaki çocuk "Merhaba ,Ben Pendroz" demişti. Lory bu söz karşısında sevinmişti bu yüzünden de belliydi.

-Teşekkür ederim yardım ettiğin Ben Evil Loranie kısaca Lory diyebilirsin...

Pendroz Loraine'ı kaldırmak için eğildi. Karşılaştığı surat ifadesi, onu rahatlatmıştı.
Ayağa kalkarken,
*Sanırım şanssız günündesin ha?*
*Selam*
*Bi' dahaki sefere dikkatli olmalısın*
Ve daha niceleri. Pendroz muhabbete girmek için kafasında cümleler kuruyordu.
Bir anda refleksin cereyan etmesi gibi
*Merhaba, ben Pendroz* dedi.
Buna şaşırmıştı. Daha ölçüp biçecekti. Yapmak istemedği birşeyi yapmıştı ve kafasında bunun neden olduğunu sorgularken, dışında tamamen normal biri olarak gözüküyordu.
*Teşekkür ederim yardım ettiğin için. Ben Evil Loranie kısaca Lory diyebilirsin...*
*Tanıştığımıza memnun oldum Lory.* dedi Pendroz.
İkinci bir beklenmedik hareketle Lory'nin omzuna kolunu koydu ve
*Sanırım arkadaş sıkıntısı çekiyorsun?*dedi.
Bu cümleyi söylerken o her zamanki şaşkınlığındaydı. Acaba hangisine şaşırsaydı; daha yeni tanıştığı birine arkadaş mevzuları ile ilgili konu açmasına mı, zihninin bedenine hakim olamamasına mı yoksa kurduğu son cümleye, sanki etrafında arkadaştan bol birşey yokmuş gibi bir hava katmasına mı?
Bunları düşünürken bir yandan da sorusunun cevabını bekliyordu. Tabii kızın Pendroz'u başından def edip uzaklaşması gibi bir ihtimal de vardı. O zaman Pendroz her zaman yaptığını yapıp, tek takılmaya devam edecekti...

Lory , Pendroz'un konuşmasını bekliyordu.Ya gerçekten çok şanslıydı arkadaş bulmuştu.Ya da çocuk onu başından savcaktı.Ama kendine güvendiği kesindi.Aklından "Benim gibi birini başından savacağına ihitmal bile vermiyorum hıh" gibi düşünceler geçiriyordu.Biraz bakıştıktan sonra ve ayağa kalktıktan sonra Pendroz söze başlamıştı."Tanıştığımıza memnun oldum Lory." demişti".Lory de memnun olmuştu tabiki de.Bu yalnzı günlerinde tanıştığı biri olup da memnun olmamak mümkün değildi.O da bunları dile getirmek istiyordu.Ama kendini ağrdan satmasını iyi bilirdi her zaman.O yüzden ilk konuşmada biraz resmi olması gerektiği kanısındaydı.Ama karşısındakini de çok fazla bekletmemeliydi.

-Ben de memnun oldum.İyi ki tanıştık.

Son sözünü biraz kendini kaptırarak söylemişti.Heyecandan olsa gerek diye düşünmüştü.Aklından geçen "Umarım o da öyle düşünmüştür."Aklından geçirdikleri sanki onu utangaç biri yapmıştı.Oysaki değildi.Başka konuşcak bir şey bulamıyordu.Yine heyecandandı.Pendroz'un tekrar konuşmasını çok istiyordu.Nerdeyse içinden dua bile edecekti.Pendroz yeniden konuşmuştu.Lory o kadar mutlu olmuştu ki sevincinden zıplayabilirdi.Pendroz anlaşılna derdini anlamıştı ki "Sanırım arkadaş sıkıntısı çekiyorsun?" demişti.Lory bu sefer hiç beklemeden

-Evet nerden anladın?

Demişti.Pendroz'un kolunun omzunda olduğunun farkına bile sonradan farkına varmıştı.Aslında rahatsız da değildi.Rahatsız olsa Pendroz'u mahvetnişti.Ama hala umursamıyoruş gibi rahat tavırlarda takınıyordu

*Evet nerden anladın?*

*Kendime ve hislerime güvenim tamdır. Yalnız olduğunu kesinlikle bilemezdim ama, okulun ilk günleri, için sıkılmış ve bahçeye çıkmışsın. Yalnız başınasın.*

Pendroz durdu. Bütün bunları tahmin ederken tecrübeleri ne kadar yardımcı olduysa, yalnızlığı iki misli yardımcı olmuştu.

*Tabii ben, bütün bunları kendi yalnızlığımdan pay biçtiğim için tahmin etmiş olabilirim de.* dedi ve gülümsedi.
Lory, Pendroz'un gülümsemesinin üstünde durmadı. Ancak Pendroz gibi donuk, sakin, makine gibi birinden böyle bir reaksiyon almak... Pendi'yi gülerken görenler, sevinirdi.

Pendroz kıza baktı. Yeşil çimleri göstererek
*Oturmaya ne dersin?* dedi.
Yine kendinden geçti. Nasıl olur da Slytherinli birine sohbet etmek için yere oturmayı teklif etmişti! Bu üç olmuştu.Bu sefer saçmalığını düzeltmek istiyordu.
*Ne diyorum ben, özür dilerim. En iyisi yürürken konuşmak, tabii kabul edersen?* dedi.Özür dilemek onun için büyük bir sorundu. Özür dileyeceği davranışlardan her zaman kaçınmıştı.
Kızın suratında herhangi bir ifade sezemedi. Cevabı bekliyordu.

Lory her ne kadar heyecanlıysa karşısındakinde de pek bi fark yoktu.Her halinden belliydi hareketleri ,konuşmaları,yüz ifadeleri...Pendroz "Kendime ve hislerime güvenim tamdır. Yalnız olduğunu kesinlikle bilemezdim ama, okulun ilk günleri, için sıkılmış ve bahçeye çıkmışsın. Yalnız başınasın.Tabii ben, bütün bunları kendi yalnızlığımdan pay biçtiğim için tahmin etmiş olabilirim de" demiş ve sonra yüzünü bir gülümseme almıştı.Konuşmaya başladılarıdan beri ilk defa onu gülerke görmüştü.Doğrusu gülmek Lory' yakıştığı gibi herkese yakışıyordu.

Biraz geçtikten sonra herhalde Pendroz Lory'nin yorulduğunu anlamıştı ki çimleri göstererek oraya oturma teklifinde bulunmuştu.Lory tamkabul etmek için konuşmaya başlayacaktı ki Pendroz müsade etmeden tekrar söz almıştı.
"Ne diyorum ben, özür dilerim. En iyisi yürürken konuşmak, tabii kabul edersen?".Lory bu özrün nedenini anlamadan safça Pendroz'un suratına bakakalmıştı.

-Neden özrü diliyorsun ki?

Bir şey anlamadığı ses tonundan da belliydi.Özür dilemesi çok tuhaf gelmişti.Çünkü Lor de yere oturmak istiyordu.Ve Pendroz bir hata yapmamıştı.

*Özür dilememin sebebi, bana her daim, Slytherinlilerin bir asillik merakları olduğu söylendi. Sana bir özelliğimi söyleyeyim. Başıma gelmedikçe, her duyduğuma inanmam. Tanıdığım bütün Slytherinliler, gerçekten kendini beğenmişler.Geldiğim yerde, etrafımda çok Slytherinli vardı. Ben, düşündüm ki, sen de klasik bir Slytherinlisin. Ama şimdi öyle olmadığını düşünmeye başladım."

Pendroz kıza baktı. Kızın yüzünde önce biraz öfke belirdi. Bunun nedeninin ona önyargılı yaklaşması olduğunu düşündü. Fakat sonradan, kız yüzündeki öfkeyi sildi.

Pendroz'un içinde tüm bunlar olurken, dışında hareketleri hiç değişmiyordu.*Oturuyor muyuz?*

Lory merakla cevap beklerken Pendroz tekrar konuşmaya başlamıştı.Sözleri ise şunlardı:

"Özür dilememin sebebi, bana her daim, Slytherinlilerin bir asillik merakları olduğu söylendi. Sana bir özelliğimi söyleyeyim. Başıma gelmedikçe, her duyduğuma inanmam. Tanıdığım bütün Slytherinliler, gerçekten kendini beğenmişler.Geldiğim yerde, etrafımda çok Slytherinli vardı. Ben, düşündüm ki, sen de klasik bir Slytherinlisin. Ama şimdi öyle olmadığını düşünmeye başladım."

Lory şimdi ona hak vermeye başlamıştı.Gerçekten Slytherinliler kendini beğenmişleri aslında kendisi de öyleydi.Bunu pek Pendroz'a yansıtmamıştı.Şimdi bunu söyleyip söylememeyi düşünüyordu.Arkadaşını kaybetmek istemiyordu.Ama her şeyi doğru bir şekilde söylemeliydi.Yalan bu durumda doğru olmazdı.

-Şeeyyy....Aslında ben de asilliğe önem veren kendini beğenmişlerdenim.Ama bunu sana yansıtmadım.Seni kaybetmek istemedim.Benimleyken bunun pek bir önemi yok burda kendini beğenmişliğimi göstermem merak etme.

Lory umarım arkadaşlığımızı kesmez.Beni böyle de kabul eder.Aklından geçenler buydu.Pendroz yere oturma teklifini yinelemişti.

-Tamam oturabiliriz.

Pendroz bu sefer birşey hissetmemişti. Kafasında bir düşünce oluşmamıştı. Lory ile birlikte yere oturdu. Gölü seyrediyordu. Mavi gölü. İçinde kimbilir kaç çeşit canlı vardı. Lory sanki konu açmasını bekler gibi arada ona bakıyordu. Pendroz etrafını gözlemiyormuş, sadece göle bakıyormuş gibi durmasına rağmen, Lory'nin ona baktığını çoktan farketmişti.

*Pekala, şu kendini beğenmişlik olayını boşverelim. Bana fiziksel zarar verme girişiminde bulunmadığın sürece benim için tehlike değilsin.* dedi.
*Her güzelliğin bir kusuru vardır.* ve gülümsedi. Lory de hafiften gülmüştü.

Lory'e dönüp,
*Nelerden hoşlanırsın?*
*En sevdiğin ve sevmediğin özellikler neler?*
*Kendini bana tanıtsana en iyisi?* tarzında mülakatvari sorular sordu...

"Pekala, şu kendini beğenmişlik olayını boşverelim. Bana fiziksel zarar verme girişiminde bulunmadığın sürece benim için tehlike değilsin.* dedi.
Her güzelliğin bir kusuru vardır"

Pendroz'un sözleri bunlardı.Gerçekten iç rahatlatıcıydı.Bu sözlerden sonra Lory gerçekten mutlu olmuştu.Uzun süre ikiside göle bakakaldılar.Anlaşılna gölün manzarası ikisini de büyülemişti.Aslında Lory'nin aklına takılan cümle "Her güzelliğin bir kusuru vardır".Demek ki Pendroz Lory'i güzel buluyordu.Sadece Kendni beğenmişlik bir kusurdu.Lory konu açılmasını bekliyordu.Bu yüzden Pendroz'a baktı.O da anlamış olsa gerek sorular sormaya başladı.

"Nelerden hoşlanırsın?
En sevdiğin ve sevmediğin özellikler neler?
Kendini bana tanıtsana en iyisi?"

Soru olduğuna göre cevap da olmalıydı.Lory biraz bekleyerek kafasında verceği cevapları toparlamıştı..

-Müzik,büyü yapmak,alışveriş,yazı yazmak,resim yapmak gibi şeylerden hoşlanırım.Kendimde olan bütün özellikleri severim.İnsanların benle konuşmalarını beni yalnız bırakmamalarından hoşlanırım.Muglee en nefret ettiiğim şey.Bir de gryffindor ve ezik öğrencileri.

Söylemesi gerekenler bunlardı ve bitmişti.Ya Pendroz nasıl biriydi en iyisi bunu ona sormak gerekirdi.

-Sen tanıtmayacak mısın kendini

*Sen ve ben neden şanslıyız biliyor musun?* dedi Pendroz.
Lory, anlamsızca baktı.
*Ben Gryfinndor öğrencisi olmadığım için, sen de beni konuşkan bir günümde yakaladığın için şanslısın.*
Lory şimdi anlamıştı. Yüzündeki sorgulayan ifade gülücüklü mutlu bir ifadeye dönüşmüştü.

*Ben sakin takılırım genelde. Herşeye kolay tepki vermem. Müzik dinlemeyi ve dinlenmeyi severim. İşte bazen de çıkıp böyle dolaşırım.*

*Ben, benim uykum geldi Lory, umarım seni başımdan savuşturur gibi olmam ama uykum geldi.*
Pendroz kızın gözlerinin içine bakarak el salladı ve yatakhanenin yolunu tuttu.
*Bakalım bıraktığım kağıdı ne zaman farkedecek?* diye düşündü.

( bu başlık altına yazdığın tüm rplerin toplamı :
1-devrik cümlelere dikkat etmeni tekrar ve tekrar söylüyorum
2-Msn de konuşur gibi birbirinize sürekli cevap vermişsiniz özellikle Pendicim sen bu çok fazla yapmışsın çevreni incele duygularını biraz daha aç
3- sürekli enter leyip durma cümleyi bitir paragraflar şekklinde yaz.
4 hislerini anlatışını( tabi daha açarsan mükemmel olur ) ve renklendirmeni beğendim ama yatık yazıcaksan hepsini yatık yazman daha rahat okumamızı sağlar.

"Sen ve ben neden şanslıyız biliyor musun?" demişti Pendroz.Lory neden şanslı oldukların ı düşünmeye başlamıştı.Anlamayınca da yüzünde bir ifade olmadan ona bakmıştı.Bu bekleyiş kısa sürmüştü.Çünkü Pendroz cevap vermişti."Ben Gryfinndor öğrencisi olmadığım için, sen de beni konuşkan bir günümde yakaladığın için şanslısın."Evet , Pendroz haklıydı.Bu sebepler göz önünde bulundurulunca gerçekten de şanslılardı.Sıra Lory'nin sorusuna gelmesi gerekn cevapdaydı.Pendroz kendini tanıtmıştı.Lory bundan sonra bunları göz önünde bulunduracaktı.

Kısa bir süre sonra Pendroz uykusu geldiğini söylemişti.Lory'den cevap bile alamadan uzaklaşmıştı.İşte o zaman yalnızlık yine Lory'le başbaşaydı ki yerde bir kağıt olduğunun farkına vardı.Eline alıp okumaya başladı.

"Acilen gitmem gerekli lütfen yanlış anlama ve unutma tekrar görüşüceğiz

Pendroz "

( bu başlığa yazdığın tüm rpler :
1-hislerini daha açmanı sanada söylemeliyim.
2-( biraz kaba olucak ama ) siz biriyle konuşurken sadece onumu görürsün çevrenizi inceleyip birşeyler katabilirsiniz mesela bir anda yağmur yağmaya başlayabilir.
3-sende eğik yazıcaksan lütfen hepsini eğik yaz eğer konuşmalara dikkat çekiceksen '' '' bunları kullan.
4-Msn de konuşur gibi konuşmuşsun.
5-Ve imla hataları çok fazla gözüme çarptı.

Ortamı boşalttığınızı düşündüm eğer boşaltmadıysanız pm atın ve attığım cevabı sileyim... Neden yazdığım ise rplerinize yaptığım yorumları okumanız için...

Başarılar....